Terug in Haiti. De reis terug was stressvol en duurde lang maar het was allemaal de moeite waard. Wat een geweldige tijd heb ik in Nederland gehad. Naast alle regeldingen was er ook veel persoonlijke tijd met vrienden en familie. En heel onverwacht een heel gezellig vrijgezellenfeest! Met als grote verrassing de aanwezigheid van Leilyn, een goede vriendin uit Oxford, UK.
En hierbij dus ook een huishoudelijke mededeling! Ik ben getrouwd! Voor sommigen een verrassing maar voor velen waarschijnlijk ook: eindelijk! Na eerst corona en erna al het wachten op een veiliger Haiti, zodat een aantal van mijn familie en vrienden konden komen, besloten we niet langer te wachten. In een kleine ceremonie met de twee jongens, mijn bonuszonen, en 2 getuigen zijn Berlange en ik afgelopen zaterdag in Port de Paix getrouwd. In Nederland en elders werd zo veel mogelijk meegeleefd en meegekeken. Gelukkig was er genoeg signaal om foto’s en video’s te sturen. Mijn jurk is gemaakt door mijn moeder en het betekent veel voor mij dat dit lukte in de korte tijd dat ik in Nederland was.
Een mooie dag in alle moeilijkheden die er nog steeds zijn hier in Haiti. Brandstof is wat beter te krijgen maar de onveiligheid is nog steeds een grote zorg. Cholera is terug in Haiti. Politiek gezien is er weinig merkbare actie en het buitenland is nog steeds aan het nadenken over hoe en wanneer men zou kunnen helpen. Scholen gaan schoorvoetend open. Er komen meer mensen in de kliniek. De bevolking past zich aan aan de huidige situatie maar een oplossing komt niet. De bendes veroorzaken nog steeds grote problemen in veel gebieden. Er is praktisch geen regering. De kosten van het dagelijkse leven stijgen nog steeds. Het is nu afwachten. Is dit het nieuwe normaal?